Udokumentowaną historię Brzustowa datuje się od dnia 3 lutego 1367 r., kiedy to biskup włocławski Zbylut z Gołańczy nadaje mieszczaninowi z Wolborza Piotrowi Rusinowi prawo lokowania na prawie średzkim wsi Brzustów, położonej w Ziemi Sandomierskiej, w kasztelanii opoczyńskiej. Brzustów był własnością biskupów włocławskich, choć pod względem jurysdykcji kościelnej podlegał archidiecezji gnieźnieńskiej. Początkowo Brzustów należał do parafii w Białobrzegach (Opoczyńskich), a od ok. 1520 r. do trzeciego rozbioru Polski w 1795 r. do parafii w Inowłodzu, kiedy to znów powrócił do parafii w Białobrzegach. Kmiecie brzustowscy do czasu uwłaszczenia (ukazem carskim z 1864 r.) odrabiali pańszczyznę na folwarkach biskupich: w Smardzewicach i Brzustowie. Do dworu smardzewickiego składali daniny z owsa, drobiu, jaj dawali podwody i pełnili straż w tym dworze oraz wykonywali inne ciążące na nich powinności.
- Szczegóły
- Agnieszka Ciołak
19 lutego 2017 r. mieszkańcy, przyjaciele i sympatycy miejscowości Brzustów rozpoczęli obchody wyjątkowego jubileuszu, bogatej w tradycję, historię i kulturę ludową wsi. To już 650 lat, kiedy 3 lutego 1367 roku nadany został akt lokacyjny wsi Brzustów na prawie średzkim, przez biskupa włocławskiego Zbyluta z Gołańczy, mieszczaninowi wolborskiemu Piotrowi zwanemu Rusin. Ten fakt można uznać za początek historii wsi Brzustów.
- Szczegóły
- Mirona Werkowska
3 lutego 2017 roku mija 650 rocznica nadania aktu lokacyjnego wsi Brzustów na prawie średzkim, przez biskupa włocławskiego Zbyluta z Gołańczy, mieszczaninowi wolborskiemu Piotrowi zwanemu Rusin. Ten fakt można uznać za początek historii wsi Brzustów.
Brzustów to wieś o typowym charakterze rolniczym, przodkowie dzisiejszych mieszkańców w pocie czoła pracowali nad rozwojem swoich gospodarstw, co przekładało się na rozwój całej wsi. Brzustów był świadkiem wydarzeń, które w różnym stopniu utkwiły w pamięci wielu pokoleń mieszkańców.
- Szczegóły
- Agnieszka Ciołak