Na ternie przyszkolnym w części północno-zachodniej, w miejscu zacienionym, osłoniętym od wiatru drzewami i krzewami, według projektu uczniów, ze zgromadzonego we wrześniu materiału wykonano kompostownik. Zespół zadaniowy wypełnił go organicznymi odpadkami. Na dno kompostownika ułożono warstwę połamanych gałęzi, z których najgrubsze są na spodzie (warstwa drenażowa). Następnie umieszczono warstwę pochłaniającą składniki mineralne wymywane z wyższych warstw pryzmy, tj. ziemia z przesadzanych kwiatów, ziemia z przebudowywanego ogrodu. Kolejne warstwy kompostownika stanowiły resztki organiczne (liście, resztki roślin ze szkolnego kompostownika, resztki ze stołówki szkolnej, tektura, popiół). Pryzma ma wysokość około 1,5m. na zimę zostanie okryta ziemią oraz folią. W ten sposób podniesiona temperatura pozwoli zniszczyć nasiona chwastów i niektóre czynniki chorobotwórcze oraz przyspieszy rozkład materii organicznej.

Uczniowie na lekcjach biologii poznali obieg podstawowych pierwiastków w przyrodzie. W ten sposób uświadomiono uczniom znaczenie wykorzystanych do tworzenia kompostu resztek organicznych. Nawet po śmierci szczątki organiczne są źródłem życiodajnych pierwiastków.

Każda z sześciu klas gimnazjum posadziła drzewo owocowe starej, polskiej odmiany. Uczniowie wspólnie z wychowawcą zgromadzili informacje o wymaganiach siedliskowych drzew, ich walorach smakowych i żywieniowych. Po dokonaniu wyboru miejsca nasadzenia  przygotowali go pod sadzenie, tj. teren został odchwaszczony, gleba użyźniona kompostem i obornikiem oraz nawodniona. Wsadzenie rośliny do gleby było świętem klasowym. Uczniowie robiąc sobie zdjęcia z sadzonką, dotykając jej, troszcząc się o jej zabezpieczenie utożsamiają się z żywym organizmem. Każde drzewo opatrzone zostało tabliczką z nazwą , datą nasadzenia oraz imionami i nazwiskami opiekunów z danej klasy.